Συν ένα στη συλλογή σου
μα κάτσε σκέψου κι αναλλογίσου
γιατί μαζεύεις και δε συμμαζεύεται
κι αλλο ζητάς κι άλλο σου ερχεται
Με την ελπίδα να αχνοφαίνεται
και γοητεία που μ όλους δένεται
φτιάχνεις καράβια από χαρτί
που δεν αντέχουνε τη σιωπή
Σκίζουν τον άνεμο μα στη βροχή
δάκρυ ελπίδας που ξεψυχεί
λιώνουν και χάνονται κι είναι δικά σου
μα δεν αντέχουνε άλλο μακρυά σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου