Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Είναι

Είναι κάτι μέρες που βαριέμαι τα πάντα
κι είναι κάτι μέρες που γεμίζω ζωντάνια
είναι κάτι μέρες που θέλω να πεθάνω
κι είναι κάτι άλλες που αρχίζω να ζώ.

Είναι κάτι λέξεις που με αποτρέπουν
κι είναι κάτι άλλες που με ενθαρρύνουν
είναι κάτι λέξεις που λυπούν την καρδιά μου
κι είναι κάτι λέξεις με γεμμίζουν χαρα.

Είναι ένα χαμόγελο ουράνιο τόξο
είναι ένα βλέμα μια ζεστή αγγαλιά
είναι ένα δάκρυ διαμάντι που χάνεις
είναι η λύπη μαχαιριά στην καρδιά.

Η ζωή είναι ρόδα που κυλά
και δε σταματά
γράφει ιστορία
με ξυλομπογιές
δίνει χρώμα κι ελπίδα
ότι αυτές οι στιγμές
θα μείνουν ζωντανές.

Φεύγουν μα μένουν

Φεύγουν οι ώρες
φεύγουν σαν μπόρες
πάνε σε άλλη χώρα.
Φεύγουν οι μήνες
σαν ασπιρίνες
πάμε σ' άλλη χρονιά.
Φεύγουν τα χρόνια
σαν χελιδόνια
και πάνε μακρυά
δε γυρνούν ξανά.

Όμως θα μένουν πάντα
μέσα στην καρδιά
για να θυμίζουν
τις στιγμές
τις καλές
και τις κακές
που περνούν σα σφαιρες
και τρυπάν την καρδιά
κι η πληγή δε λέει να φύγει
μενει και θυμίζει τη ζωή...

Welcome to the egocity

There was a place
where people smiled all day.
They weren't rich of money
but millionares of love.
They didn't have mine or your's
but our.
I promised myself to go again
everytime i feel lonley and sad.

After years i return
to the place of happiness
but people didn't smile
the ''our'' had now became ''mine''
they were rich, but poor.
They lived unpeacefully in their egocity.

Hey, people, where's your love?
where's your smile?
Have you sold it for money?
Noone even saw me
noone even heard me
noone even told me :
''welcome to the egocity''...

The game is over

Even you win
or you lose
the game is over
all these years
have past
and the game is over
livin' in a word
where play is the only way
to exist
N then you win
n then you lose
but the game is over...

Rette mich-Tokio hotel (just for fun)

O Bill είναι μαλάκας
κι οTom του παίρνει πίπες
ο Georg γουστάρει τον Gustav
μ'αυτός απαξιεί
είναι στ' αληθεια τόσο σκληρός
ή μήπως το παίζει δύσκολος
κανείς δεν ξέρει
μόνο αυτός ο μπίχλας

Έλα ρίσκαρέ το
δείξε τα συναισθήματά σου
έλα ρίσκαρέ το
είναι κάτι που δέν θα μετανιώσεις
έλα ρίσκαρέ το
ρίσκαρέ το

Ο ένας τρώει γεμιστά
ο άλλος χιλόπιτες
μα το έχει συνηθίσει
και θέλει κι άλλο πιάτο
κάνει ότι χρειαστεί
στέλνει sos στο ράδιο
sos
''Gustav σε θέλω''

Έπειτα από πολλή προσπάθεια
και χέσιμο στη μάπα
ο Georg τα καταφέρνει
και κατακτάει τον Gustav
ρίσκαρέ το
αξίζει τον κόπο!

EMO

Μία γνωστή μου ήταν πολύ ασχήμω
ήθελε τόσο πολύ να γίνει emo
δεν της έφταιγε ο κόσμος
δεν της έφταιγα εγώ
της έφταιγε η φάτσα
το μαλλί το σπαστικό

Και άλλαξε το look της μια μέρα
φράντζα, μαύρα ρούχα και μυαλό τοστιέρα
το έπαιζε θλιμμένη
δε μιλούσε πολύ
ώσπου μια μέρα
την αρπάζω απ το μαλλί

Τί το θές το emo
μωρ' Μαρίκα βλemo
μάζεψε τη φράντζα και βάλε μυαλά
άν θες να τα πάμε καλά!!
emo-βλemo emo-βλemo
ΙΜΟ-ΒΛΗΜΟ ΙΜΟ-ΒΛΗΜΟ

Γελάω

Γελάω
γιατί όταν βλέπω τη φάτσα σου ψοφάω
γιατί ότι θέλω να πώ, το τραγουδάω
γιατί μ αρέσει να ζώ και να γελάω!
Γελάω
γιατί ο ήλιος ανατέλει απ τη δύση
γιατί το βράδυ έχει ήλιο
λέω ό,τι μου καπνίσει.
Γελάω
όλη τα μέρα και τη νύχτα
Γελάω
όταν χέζω και όταν κατουράω
πάντα γελάω
και στον ύπνο μου σου τραγουδάω
Γελάω
γιατί μπορώ πάντα να γελάω
γιατί μ αρέσει να γελάω
γιατί ζώ για να γελάω
ΓΕΛΑΩ!!!

Ζώ στον κόσμο μου
τον πιο ωραίο κόσμο
αγαπώ τη ζωή
κι αν δεν υπήρχες εσύ... εγώ πάλι θα γέλαγα
Γελάω και τραγουδάω
όπου και να πάω!

Όλοι με λένε χαζοχαρούμενο...
χαζό... και χαρούμενο...
ΜΑ εγώ τους γράφω, γελάω
γελάω γελάω γελάω γελάω
Εγώ γελάω γελάω γελάω γελάω
γελάω...

Ουράνιο τόξο

Ψέματα βροχή
καλύπτουνε τον ήλιο της αλήθειας
συννεφιασμένη κυριακή
και ούτε ίχνος ελπίδας
ψάνω να βρώ το μονοπάτι εκείνο
που οδηγεί τη ζωή στην αλήθεια, τον ήλιο...

Το μόνο πράγμα που μισώ
είναι η υποκρισία
πολλοί νομίζουν η ζωή
είναι το θέατρο ''βλακεία''
στο σινεμά θα έπαιρναν πολλά βραβεία
μα απο μένα παίρνουν μόνο αδιαφορία.

Ουράνιο τόξο
μία ζωή χωρίς ψευδαισθήσεις
έρχεται πάντα μετά τη βροχή
μην αργήσεις
Είναι ο δρόμος του ήλιου
που θα λάμψει μια μέρα
είναι η άνοιξη μες την ψυχή που θα διώξει το ψέμα.

Ταξίδι είναι η ζωή

Κάθε χαμόγελο ήλιος που ανατέλει
και κάθε δύση του σκοτώνει ένα αστέρι.
Είναι το δεν μπορώ λέξη που  σκοτώνει
και η προσπάθεια δύναμη που σώζει.
Κάθε δάκρυ, ποτάμι που κυλά
θέλει γέφυρα μία αγγαλιά.
Δεν είναι παρελθόν το σήμερα του χτες
είναι οι στιγμές που μένουν ζωντανές.

Μην κολάς στο αύριο και χτές
ζήσε την κάθε στιγμή
γιατ' η ζωή είναι ταξίδι
με τέλος κι αρχή.
Νιώσε τη χαρά
της διαδρομής
κάνε όνειρα, ζήσε, παίξε γέλα
κι όταν κουραστείς...

Είναι η ζωή μου
ρόδα που κυλά
και χαμογελά
σ' όποια δυσκολία
όχι δεν μπορώ
πάντα προσπαθώ
ξέρω πως μπορώ!

Στον...

Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις
δεν είναι πάντα αυτό που βλέπεις
χρειάζεται να ψάξεις
σε αφήνω να διαλέξεις.
Δεν μπορώ να κάνω την αρχή
αν θέλεις κάνε εσύ το πρώτο βήμα
κι άμα φοβάσαι και δεν ξέρεις
που μπορεί να μπλέξεις
κάνε εσύ πρώτος την αρχή
κι εγώ θα λύσω τον γόρδιο δεσμό
που μας ενώνει.
Με πληγώνει
που δεν μπορώ να σου μιλήσω
δεν ξέρω από που ν αρχήσω
μόνη περπατώ με τη σκιά μου
έλα και γίνε συντροφιά μου
να μ ανεβάσεις ψηλά στον ουρανό
και να σου πώ αυτά που νιώθω
μην κοιτάς που συγκρατώ τον κάθε πόθο
θέλω απλά να καταλάβεις
δεν αντέχω άλλο μακρυά σου
μ' έναν τρόπο μαγικό
να βρεθώ στην αγγαλιά σου...

(this one was written yesterday night...)