Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

λαλαλα

Δε θέλω να μιλήσω ποτέ μου ξανά 
λέω πάντα λέξεις που δε θέλω
θέλω να μιλάω μόνο τραγουδιστά
με το ρυθμό που μόνη θα διαλέγω

Θέλω να κοιτάω φωτογραφίες παλιές
να νιώθω κάθε αίσθηση που είχα
όταν έπαιζα σε παλιές γειτονιές
με φίλες που ποτέ ξανά δε βρήκα

Θέλω να ανοίξω τα δικά μου φτερά
να φύγω και να πάω σ άλλα μέρη
να κάνω πράματα που με γεμίζουν χαρά
να συνεχίσω να κοιτάω μπροστά

Δε θέλω να ζώ τις δικές σας στιγμές
οι εμπειρίες σας με παγιδεύουν
θέλω να ζήσω τις δικές μου χαρές
και λύπες, αρκεί μόνη να μαθαίνω.

3 σχόλια:

  1. ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΧΑΘΕΙ ΕΣΥ;;ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ.
    ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Clarabell πολύ καλό!Μου αρέσει πολύ!
    Να γράφεις πιο συχνά,σε χάσαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή